Μια αληθινή ιστορία θυσίας και αθωότητας
Σκηνοθεσία: Εμίλιο Μαρτίνεζ Λάζαρο
Η ταινία Τα 13 Τριαντάφυλλα του 2007, σκηνοθετημένη από τον Εμίλιο Μαρτίνεζ Λάζαρο, αφηγείται την τραγική και αληθινή ιστορία της εκτέλεσης 13 νεαρών γυναικών από το φασιστικό καθεστώς της Ισπανίας το 1939. Πρόκειται για μια λιγότερο γνωστή αλλά σπαρακτική σελίδα της ισπανικής ιστορίας, η οποία βυθίστηκε στη λήθη για δεκαετίες πριν βγει στο φως.
Ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος (1936-1939) άφησε ανεξίτηλα σημάδια στη χώρα, με την ήττα των δημοκρατικών δυνάμεων και την άνοδο του Φράνκο στην εξουσία να σηματοδοτούν την αρχή μιας εποχής τρομοκρατίας. Οι διώξεις, οι εξαφανίσεις και οι εκτελέσεις έγιναν καθημερινή πραγματικότητα για όσους αντιστάθηκαν στο καθεστώς.
Στις 28 Μαρτίου του 1939, όταν η Μαδρίτη παραδόθηκε και ο πόλεμος τελείωσε, οι ελπίδες για έναν πιο δίκαιο κόσμο εξανεμίστηκαν. Σε αυτό το σκηνικό, 13 νέες γυναίκες που υπερασπίζονταν τις δημοκρατικές αξίες, συνελήφθησαν, κατηγορούμενες ότι συνωμότησαν κατά της νέας τάξης. Ανάμεσά τους ήταν η Βιρτούδες, η Κάρμεν, η Χούλια, η Αδελίνα και η Μπλάνκα, που παρέμειναν ανυποχώρητες στις αξίες τους, παρά την καταπίεση και τις απειλές που δέχθηκαν. Παρά την υπόσχεση του Φράνκο ότι μόνο οι «ένοχοι» θα τιμωρούνταν, οι 13 αυτές γυναίκες βρέθηκαν αντιμέτωπες με την εκτέλεση, θύματα ενός ανελέητου καθεστώτος που ήθελε να «καθαρίσει» τη χώρα από τους αντιφρονούντες.
Ο Λάζαρο προσεγγίζει την ιστορία με ευαισθησία και σεβασμό, δίνοντας έμφαση στη φιλία, την πίστη και την αντίσταση απέναντι στην τυραννία. Η ταινία αναπαριστά με ακρίβεια την ατμόσφαιρα της Ισπανίας του 1939, μια χώρα που βυθίζεται στην καταστολή και το φόβο. Μέσα από τα σκοτεινά χρώματα και τις καλλιτεχνικές επιλογές, η ταινία επιτυγχάνει να μεταδώσει την αγωνία και την καταπίεση της εποχής.
Ωστόσο, η προσέγγιση του σκηνοθέτη δεν αποφεύγει τον μελοδραματισμό. Παρουσιάζει τις γυναίκες κυρίως ως θύματα, παραλείποντας να εμβαθύνει στις πιο σύνθετες πλευρές των προσωπικοτήτων τους και των πολιτικών πεποιθήσεών τους. Το σενάριο, αν και σπαρακτικό, περιορίζεται στις προσωπικές ιστορίες των γυναικών, χωρίς να εξετάζει σε βάθος τις πολιτικές συνθήκες που οδήγησαν στην καταπίεση και τη βία της εποχής. Παρά τις αδυναμίες αυτές, η ταινία παραμένει μια ισχυρή υπενθύμιση των δεινών που υπέστησαν οι άνθρωποι υπό το φασιστικό καθεστώς και της ανάγκης να θυμόμαστε τα θύματα αυτής της καταπίεσης.
Οι 13 Ρόδες, όπως αποκαλούνται συμβολικά, εκπροσωπούν το κουράγιο και την αθωότητα, έναν αγώνα για δικαιοσύνη σε μια εποχή ανελέητης καταπίεσης. Η ιστορία τους μας καλεί να μην ξεχνάμε το σκοτεινό παρελθόν και να μαθαίνουμε από αυτό, ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοια λάθη στο μέλλον.
Ισπανία, 2007
Παραγωγή: Πέδρο Κόστα, Ενρίκε Σερέζο
Σκηνοθεσία: Εμίλιο Μαρτίνεζ Λάζαρο
Σενάριο: Εμίλιο Μαρτίνεζ Λάζαρο, Πέδρο Κόστα Μαστέ
Φωτογραφία: Χοσέ Λουίς Αλσαϊν
Μουσική: Ροκ Μπάνιος
Πρωταγωνιστούν: Πίλαρ Λόπεζ ντε Αγιάλα, Βερόνικα Σάντσεζ, Μάρτα Εντούρα, Νάντια ντε Σαντιάγκο
Διάρκεια: 122 λεπτά
Γλώσσα: Ισπανικά, Υπότιτλοι: Ελληνικά
Διανομή: New Star
